domingo, 21 de setembro de 2008

Os Galaicos!

Os galaicos (callaeci ou gallaeci, em latim, kallaikoi em grego), também chamados de calaicos, eram um conjunto de tribos celtas que habitavam o noroeste da península Ibérica, correspondendo hoje em dia ao espaço geográfico que abrange o norte de Portugal, a Galiza, as Astúrias e parte de Leão.

Travaram grandes batalhas com os romanos durante anos e foram subjugados politica e militarmente por estes, comandados por Décimo Júnio Bruto, que pela proeza de os derrotar, tomou o cognome de "o Galaico".

A designação da tribo vem da batalha entre galaicos e romanos que ocorreu na cidade de Cale (que alguns historiadores situam no que hoje é Gaia e outros no que hoje é Porto) e celebra a forte resistência dada por este povo aos romanos, que estendem a designação às restantes tribos do noroeste peninsular.

Foi então criada a divisão administrativa da Gallaecia, tendo como limites o Douro - a sul; o Oceano Atlântico - a oeste e a norte; e a Tarraconensis, Tarraconense).
A Gallaecia (Galécia) estava dividida em três conventos: a Galécia Lucense, a Galécia Bracarense e a Galécia Asturicense. A sua capital era Braga. A divisão correspondia à divisão feita às tribos que a compunham.

Hoje em dia, os habitantes destas regiões são denominados galegos, com excepção dos asturianos e dos leoneses.

Uma antiga referência aos galaicos pode ser encontrada no épico Punica, de Sílio Itálico, no século I d.C..

Fibrarum et pennae divinarumque sagacem
flammarum misit dives Callaecia pubem,
barbara nunc patriis ululantem carmina linguis,
nunc pedis alterno percussa verbere terra,
ad numerum resonas gaudentem plauder caetras. (livro III, 344-7)

(Tradução:)

"Sábios na adivinhação pelas entranhas, penas,
e chamas, mandou a rica Galécia seus jovens,
que agora ululam as canções bárbaras de sua língua,
pisoteando a terra batida, a pés alternados,
e acompanhando o feliz número com os seus escudos ressoantes."

Sem comentários: